W Gminie Goraj w miejscowościach: Hosznia Ordynacka oraz Jędrzejówka powstały dwie wieże widokowe. Wieża w Jędrzejówce leży na turystycznym szlaku rowerowym „Jastrzębia Zdebrz” (znaki niebieskie, 85 km) a wieża w Hoszni Ordynackiej również na szlaku „Jastrzębia Zdebrz” oraz na Centralnym Szlaku Rowerowym Roztocza (znaki czerwone, 189 km).

Foto: Hosznia Ordynacka

Foto: Jędrzejówka

Z przyjemnością zapraszam do lektury niniejszej publikacji, w której w wyjątkowy sposób przedstawiamy przyrodę Powiatu Biłgorajskiego. Nasz powiat położony jest w jednym z najczystszych ekologicznie zakątków Polski. Stąd właśnie wielość gatunków zwierząt i roślin, wspaniałe krajobrazy, czyste powietrze. Turystów zachęcamy do odwiedzenia Rezerwatu „Obary” i Rezerwatu „Czartowe Pole”, Roztoczańskiego Parku Narodowego z uroczą Florianką, w której spotkać można koniki polskie, a także Górecka Kościelnego z Sanktuarium Św. Stanisława, aleją zabytkowych dębów i Rezerwatem „Szum”.
Ziemia Biłgorajska to też swoista kultura, folklor, umiłowanie tradycji, ale także wspaniała kuchnia z doskonałymi, niespotykanymi nigdzie indziej potrawami. Jednak największą wartością tej ziemi są ludzie, tu mieszkający: pracowici, zaradni oraz przedsiębiorczy. Jesteśmy jednym z prężniej rozwijających się powiatów w województwie lubelskim, z najmniejszym bezrobociem w województwie i jednym z niższych w kraju. Posiadamy dogodne warunki do rozwoju kolejnych firm. Naszych mieszkańców cechuje także wyjątkowa gościnność. W 40 gospodarstwach agroturystycznych nasi goście spotkają się z radosnym przyjęciem i życzliwym słowem. My, mieszkańcy Powiatu Biłgorajskiego jesteśmy dumni z naszej małej ojczyzny.
Ten album jest świadectwem dziedzictwa naszej kultury i środowiska Ziemi Biłgorajskiej. Niech zatrzymane w nim obrazy zachęcają nie tylko do odwiedzania tych przepięknych zakątków, ale także do zwiększonej troski o nasze otoczenie.

Życzę miłej lektury.

Starosta Biłgorajski

Do pobrania pełna publikacja: Natura Powiatu Biłgorajskiego (plik pdf 27MB)

1. Ścieżka edukacyjna nad Tanwią w Królach „Młodzie” (znaki niebieskie) została wyznakowana przez Nadleśnictwo Józefów, aby ukazać piękno i bogactwo fauny i flory największej rzeki powiatu biłgorajskiego i jednocześnie rzeki z najcieplejsza wodą w Polsce. Nazwa ścieżki pochodzi od nieistniejącej już wioski Młodzie przez która przechodzi dziś jej trasa. Szlak ma długość około 2 km. Prowadzi, tzw. wysokim brzegiem rzeki. Po drodze mijamy 8 punktów – przystanków edukacyjnych, w których znajdują się miejsca odpoczynku (drewniane siedziska), tablice poglądowe na temat występującej tu flory i fauny. Wędrując za znakami szlaku przechodzimy po licznych drewnianych pomostach, możemy z nich podziwiać śródrzeczną wyspę, piaszczyste przybrzeżne łachy, doliny zasilających rzekę strumieni i kipiące życiem fauny i flory starorzecza. W okresie wiosennym i letnim dolinę rzeki wypełnia gwar bardzo licznych gatunków ptaków. W brzegach rzeki ma swoje gniazdo jeden z najpiękniejszych polskich ptaków – zimorodek.

Czytaj więcej...

Co jest fascynującego w tej ziemi położonej w południowo-zachodniej części Lubelszczyzny, nad Białą Ładą, Porem, Tanwią, Bukową, którą pasowo pokrywają krainy geograficzne Wyżyna Lubelska, Roztocze i Kotlina Sandomierska. Czy o uroku Ziemi Biłgorajskiej decyduje roztoczańska szachownica pól przedzielonych miedzami, czy głębokie lessowe wąwozy, odgłos spadającej wody z szypotów na krawędzi Roztocza Środkowego i Równiny Biłgorajskiej, majestatyczne roztoczańskie jodły i buki, dostojnie spacerujące po parkowych ostępach koniki polskie? A może o pięknie tej części Ojczyzny decyduje bezkresna Puszcza Solska z uroczymi leśnymi, piaszczystymi wydmami, strzelistymi sosnami, przepastnymi bagnami i torfowiskami, których pilnują głuszce, cietrzewie i żurawie. Może o blasku Ziemi Biłgorajskiej stanowią śródleśne wioski, położone na polanach lub na stokach wzniesień z pięknymi drewnianymi kościółkami, malowniczymi chatami, przyciągającymi wzrok przechodnia przydomowymi ogródkami z malwą, dzika różą, jaśminem i bzem, bogatymi zwyczajami i tradycjami ludowymi? Może liczne w tej części kraju kapliczki, figury i krzyże przydrożne, przypominające mieszkańcom i wędrowcom o hierarchii życiowych wartości, rozsiane po lasach i polach cmentarze wojenne i bezimienne mogiły świadczące o gorącej miłości do Ojczyzny naszych ojców, dla której nie wahali się oddać swoje życie. Może są to miasta i miasteczka ze swoimi rzemieślniczymi tradycjami sitarstwa, tkactwa, kamieniarstwa, garncarstwa i kuśnierstwa. Czy może wreszcie o bogactwie tej ziemi zdecydowała bogata przeszłość historyczna i pracowici ludzie zarówno ci, którzy zostali przez swój życiowy dorobek wyniesieni na piedestał, jak i rzesze cichych, skromnych mieszkańców Ziemi Biłgorajskiej, którzy nie trafili na karty historii i postumenty pomników?

Czytaj więcej...