Cudze chwalicie swego nie znacie…

Jest wiele zakątków na świecie uznawanych za cuda natury i reklamowanych w przewodnikach turystycznych, które zachęcają do ich zwiedzenia. Nasz region jest równie piękny, posiada wiele zabytków kultury, osobliwy urok krajobrazowy, jest źródłem natchnienia dla rodzimych artystów. Biłgoraj to miejsce niepowtarzalne.
Jednak często się zdarza, że wiedza o „naszej małej ojczyźnie” jest zbyt skromna. Szczególnie młody człowiek jest wrażliwy na piękno otoczenia, dlatego powinien uczyć się kochać to, co jest mu szczególnie bliskie. Ukazanie młodzieży tego, co w ich regionie jest piękne, ciekawe, godne zainteresowania, to najprostszy sposób pozwalający rozbudzić więź z regionem, jego tradycjami, wzbudzić przywiązanie i miłość do ziemi rodzinnej.

Co jest fascynującego w tej ziemi położonej w południowo-zachodniej części Lubelszczyzny, nad Białą Ładą, Porem, Tanwią, Bukową, którą pasowo pokrywają krainy geograficzne Wyżyna Lubelska, Roztocze i Kotlina Sandomierska. Czy o uroku Ziemi Biłgorajskiej decyduje roztoczańska szachownica pól przedzielonych miedzami, czy głębokie lessowe wąwozy, odgłos spadającej wody z szypotów na krawędzi Roztocza Środkowego i Równiny Biłgorajskiej, majestatyczne roztoczańskie jodły i buki, dostojnie spacerujące po parkowych ostępach koniki polskie? A może o pięknie tej części Ojczyzny decyduje bezkresna Puszcza Solska z uroczymi leśnymi, piaszczystymi wydmami, strzelistymi sosnami, przepastnymi bagnami i torfowiskami, których pilnują głuszce, cietrzewie i żurawie. Może o blasku Ziemi Biłgorajskiej stanowią śródleśne wioski, położone na polanach lub na stokach wzniesień z pięknymi drewnianymi kościółkami, malowniczymi chatami, przyciągającymi wzrok przechodnia przydomowymi ogródkami z malwą, dzika różą, jaśminem i bzem, bogatymi zwyczajami i tradycjami ludowymi? Może liczne w tej części kraju kapliczki, figury i krzyże przydrożne, przypominające mieszkańcom i wędrowcom o hierarchii życiowych wartości, rozsiane po lasach i polach cmentarze wojenne i bezimienne mogiły świadczące o gorącej miłości do Ojczyzny naszych ojców, dla której nie wahali się oddać swoje życie. Może są to miasta i miasteczka ze swoimi rzemieślniczymi tradycjami sitarstwa, tkactwa, kamieniarstwa, garncarstwa i kuśnierstwa. Czy może wreszcie o bogactwie tej ziemi zdecydowała bogata przeszłość historyczna i pracowici ludzie zarówno ci, którzy zostali przez swój życiowy dorobek wyniesieni na piedestał, jak i rzesze cichych, skromnych mieszkańców Ziemi Biłgorajskiej, którzy nie trafili na karty historii i postumenty pomników?

Do pobrania pełna publikacja:

• Piękno Puszczy Solskiej i Roztocza – Ziemia Biłgorajska (plik pdf 30MB).