Parki krajobrazowe
Roztoczański Park Narodowy
Utworzony w 1974 roku, zajmuje obszar 8482 ha, z czego pod ochroną ścisłą – 808 ha. Otulina parku ma powierzchnię ponad 38 tys. ha. Siedziba administracji RPN znajduje się w Zwierzyńcu, gdzie, od 1994 roku, działa Ośrodek Edukacyjno – Muzealny.
Park obejmuje zachodnią część Roztocza Środkowego. Jest to obszar zróżnicowany geologicznie, bogato urzeźbiony, przecięty doliną Wieprza. Około 93 proc. powierzchni Parku stanowią lasy, w których wyodrębniono 19 zespołów i dwa zbiorowiska. Około 30 proc. powierzchni leśnej zajmuje buczyna karpacka.
Bogatą florę parku reprezentuje ponad 750 gatunków roślin naczyniowych, w tym 40 – chronionych. Należą do nich m.in. zimoziół północny, wierzba borówkolistna, bagnica torfowa, tojad dzióbaty, widłak wroniec, czosnek siatkowaty, rosiczka pośrednia, powojnik prosty.
W świecie fauny występuje ponad 190 gatunków ptaków, m.in. orlik krzykliwy, pszczołojad, bocian czarny, dzięcioł białogrzbiety, muchołówka mała, czyż, pliszka górska. Z ssaków liczne są jelenie, sarny, dziki, borsuki, kuny, wilki, wydry i bobry. Spośród gadów spotkać można padalca, żmiję, zaskrońca, a także bardzo rzadkiego żółwia błotnego.
Szczebrzeszyński Park Krajobrazowy
Został utworzony w 1991 roku, na powierzchni ponad 20 tys. ha, obrębie Roztocza Zachodniego. Charakterystycznym rysem krajobrazu Parku są głębokie, lessowe wąwozy, sięgające głębokości nawet do kilkudziesięciu metrów. Przez teren Parku przepływa Gorajec, prawy dopływ Poru. W lasach najcenniejsza jest buczyna karpacka, porastająca stoki wzniesień i wąwozów. W górnym biegu Gorajca występuje ols z domieszką świerka, a w okolicach Zwierzyńca, Panasówki i Lipowca – bór świeży z sosną, świerkiem, jodłą. W południowo – zachodniej części Parku znajduje się torfowisko wysokie z licznymi gatunkami roślin chronionych. Rzadkie okazy flory to m.in.. pełnik europejski, storczyk szerokolistny, podkolan biały, pluskawica europejska, marzanka wonna. Bogata jest awifauna parku (brodziec krwawodzioby, rycyk, jastrząb, krogulec, kruk, puszczyk, płomykówka, dzięcioł czarny itd.).
Krasnobrodzki Park Krajobrazowy
Utworzony w 1988 roku, zajmuje obszar ponad 9 tys. ha (otulina – 30 tys. ha). Położony na Roztoczu Środkowym. W jego krajobrazie wyróżnia się pasmo wapiennych skałek i wzgórz ostańcowych (wys. do 387 m n.p.m.), a ponadto głębokie wąwozy, wydmy i kamieniołomy wapienia. Przez Park przepływa Wieprz. 61 proc. powierzchni zajmują lasy, głównie bory sosnowe. Występują tu również zbiorowiska roślinne torfowiskowe i kserotermiczne. Rzadkie gatunki roślin: widłak wroniec, paproć nerecznica szerokolistna, storczyki. Liczne gatunki ptaków chronionych, m.in. bocian czarny, orlik krzykliwy, pliszka górska, błotniak stawowy.
Park Krajobrazowy Lasy Janowskie
Utworzony w 1984 roku, zajmuje obszar niespełna 30 tys. ha, zaś otulina parku – 60 tys. ha. Leży na Równinie Biłgorajskiej, jego wschodnią granicę wyznacza szosa Frampol – Biłgoraj. W płaskim krajobrazie Parku dominują lasy urozmaicone wydmami, torfowiskami, mokradłami i kompleksami stawów. Przez park przepływają rzeki Branew, Biała i Łukawica. Wyróżniono tu 33 zespoły leśne, 75 zespołów wodno – torfowiskowych i 25 – wodnych. 80 proc. powierzchni Parku zajmują lasy, dominuje w nich sosna. 50 gatunków roślin objętych jest ochroną (m.in. wawrzynek wilczełyko, bluszcz, lilia złotogłów, storczyk plamisty, pióropusznik strusi, widłaki, trzy gatunki rosiczek itd.). Liczne są w Parku gatunki ptaków, m.in. bielik, krótkoszpon, orlik grubodzioby, orlik krzykliwy, bocian czarny, żuraw, zimorodek, głuszec, cietrzew.
Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej
Powstał w 1988 roku, zajmuje obszar około 29 tys. ha, zaś otulina – prawie 2 tys. ha. W jego skład wchodzi część Równiny Biłgorajskiej i fragment Roztocza Środkowego. Są to tereny płaskie, gęsto zalesione, z wydmami, torfowiskami, podmokłymi zagłębieniami, zaś na północy wznoszą się Wzgórza Józefowskie o wysokości 280 m n.p.m. z utworami skalnymi kredowymi i trzeciorzędowymi. Odsłaniają się one w korytach rzek, głównie Tanwi, tworząc progi skalnei kaskady. Rzeki: Tanew, Sopot, Jeleń, Nepryszka wrzynają się głęboko w podłoże (20 – 25 m) tworząc malownicze przełomy. Lasy zajmują 85 proc. powierzchni Parku. Są to przede wszystkim bory sosnowe. W świecie flory występują gatunki chronione: wierzba borówkolistna, wawrzynek wilczełyko, bluszcz, grążel żółty, rosiczki, storczyki, śnieżyczka przebiśnieg, zawilec wielkokwiatowy, lilia złotogłów, widłaki. Rzadkie gatunki ptaków to m.in. kania ruda, pustułka, orlik krzykliwy, puchacz, cietrzew, głuszec, żuraw, bocian czarny, czapla siwa, stalugwa.