75. rocznica powstania Polskiego Państwa Podziemnego
W nocy z 26 na 27 września 1939 roku powstała w oblężonej Warszawie konspiracyjna organizacja wojskowa, mająca toczyć walkę przeciw okupantom, która przyjęła nazwę Służba Zwycięstwu Polski (SZP). Około dwóch tygodni później, 13 listopada 1939 roku SZP została przekształcona w Związek Walki Zbrojnej (ZWZ), podlegający Rządowi RP na uchodźstwie. W ten sposób zachowano ciągłość polityczno – wojskowej kontynuacji władz Rzeczypospolitej Polskiej i pośredni wpływ władz państwowych na sytuację w kraju.
14 lutego 1942 roku generał Władysław Sikorski przekształcił ZWZ w Armię Krajową (AK). Jej komendantem głównym został generał Stefan Rowecki, w kampanii wrześniowej dowódca Warszawskiej Brygady Pancerno – Motorowej. Utworzenie AK miało służyć scaleniu wszystkich grup wojskowych, podległych do tej pory różnym, podziemnym ugrupowaniom politycznym, w jedną organizację podległą rządowi RP na uchodźstwie.
Za koniec działalności Polskiego Państwa Podziemnego przyjmuje się stycznia 1945, kiedy to doszło do aresztowanie przez NKWD komendanta głównego AK generała Leopolda Okulickiego. Polska, choć znajdowała się pod okupacją, posiadała legalny i uznawany na arenie międzynarodowej rząd rezydujący w Londynie. Istniały Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie oraz podziemna Armia Krajowa. W Warszawie mianowano Delegata Rządu na Kraj w randze wicepremiera, któremu podlegały wydziały wywiadu, dywersji, oświaty, sądownictwa i polityki.